Volkswagen VLK

De Volkswagen die dat niet mocht zijn
 
Na de Tweede Wereldoorlog kwam de racerij snel weer tot leven. Ook coureur Kurt Kuhnke uit Braunschweig droomde van zijn eigen raceauto.

In Volkswagen technicus Walter Hampel vond hij een geestverwant voor zijn idee. Deze vatte het plan op een raceauto te bouwen op basis van de bestaande techniek uit Wolfsburg maar met een aerodynamisch koetswerk. Kuhnke en Hampel legden hun voorstel voor aan Josef Kales, hoofd ontwikkeling bij Volkswagen, in de hoop van de kant van de fabriek materiële en technische hulp te kunnen ontvangen. Josef Kales zag wel wat in het plan en zegde ondersteuning toe. Dat betekende vooral dat Gustav Vogelsang zich intensief met de ontwikkeling van de boxermotor ging bezighouden met het doel er nog een paar extra paardenkrachten aan te ontlokken.

In de werkplaats van carrosseriebouwer ‘Heinrich Schwen & Sohn’ werd de raceauto opgebouwd, met als basis een raamwerk van dunne buizen waarop een aluminium koetswerk werd gedrapeerd. Bij het meten van de luchtweerstand zou de wagen in de windtunnel het uitstekende resultaat van 0,21 Cw hebben behaald. Het gehele onderstel kwam van een VW-kever, waarbij de wielbasis met 20 cm werd ingekort. De bouw duurde slechts drie maanden, zodat de raceauto in februari 1947 klaar was.

De auto verscheen voor het eerst aan de start van een wedstrijd bij de ‘Braunschweiger Autobahnrennen’ op 24 augustus 1947. Kurt Kunhnke zat achter het stuur en noemde zijn creatie ‘VLK”, een afkorting van ‘Vollstrom-Leichtbau-Konstruktion’ oftewel een ‘Geheel Gestroomlijnde Lichtgewicht Constructie’.